بسم رب الشهداء و صدیقین

خدا خوب میدانست عشقش را در دل چه کسانی بیاندازد.جایی نهالش کاشت که میوه اش را شهادت برداشت کرد.شهادت سنگ صبوری مادر را به سینه میزد.خدا درد را آفرید درمانش را هم خلق کرد.درد عشق خدا، درمانش شهادت.آرام شد.پرواز کرد.به آسمانها که دیگر رنگی از زمین را نبیند.سختی این درد را کشیده اند.اما شیرینی آن را تا ابد چشیده اند.شهادت.رنگی است از خون.بالی است از جنس پرواز.پریدنش از نوع طاووس.چقدر زیبا بود پریدنش.

شهادت جلوه گاه عشق .سرچشمه باران عشق.